تأثیر عصاره سیانوباکتری های چشمه آب گرم گنو بر رشد، بازماندگی و ریخت شناسی بافت آبشش ماهی آفانیوس aphanius dispar در شرایط دمایی نرمال و استرس بلندمدت حرارتی

در تحقیق حاضر تأثیر عصاره سیانوباکتری های چشمه آب گرم گنو بر رشد، بازماندگی و وضعیت ریختی بافت آبشش ماهی آفانیوس (aphanius dispar) در شرایط دمایی نرمال و استرس بلندمدت حرارتی بررسی شد. به این منظور 228 عدد ماهی به چهار تیمار شامل تیمار کنترل (دمای °c25) تیمار حرارت (دمای °c40-37)، تیمار کنترل- سیانوباکتری و تیمار حرارت- سیانوباکتری تقسیم شدند. در پایان آزمایش در روز 44، فاکتورهای رشد شامل ضریب رشد ویژه (sgr)، وزن به دست آمده (wg) و ضریب تبدیل غذایی (fcr) در ماهیان گروه کنترل و کنترل- سیانوباکتری به طور قابل ملاحظه و معنی داری بیشتر از تیمار حرارت و حرارت- سیانوباکتری بود (05/0p<). میزان بازماندگی ماهیان در تیمارهای کنترل و کنترل- سیانوباکتری در پایان آزمایش 100 درصد بود، در حالیکه در تیمارهای حرارت و حرارت- سیانوباکتری بقای ماهیان به طور معنی داری کاهش پیدا کرد (05/0>p). ماهیان نگهداری شده در دمای °c40-37 تغییراتی در بافت آبشش شامل پرخونی و کوتاه شدن رشته های ثانویه را نسبت به گروه کنترل نشان دادند. نتایج این تحقیق نشان داد که در شرایط دمایی مشابه با چشمه آب گرم، عصاره سیانوباکتری های چشمه آب گرم گنو باعث کاهش عملکرد فیزیولوژیک ماهیان شده و نتوانسته تحمل استرس حرارتی را در ماهی آفانیوس افزایش دهد.